ورزش تکواندو چیست | تاریخچه تکواندو | تکواندو در ایران

عنوان مطلب: شناخت تاریخچه تکواندو بطور کامل

ورزش تکواندو چیست ؟

تکواندو (زبان کره‌ای: خط هانجا :跆拳道) یک ورزش رزمی کره‌ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. تکواندو ورزش ملی کره جنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش‌های رزمی در سراسر دنیا است.

تکواندو یک رشته رزمی مدرن محسوب می‌شود که پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کره جنوبی و با تلفیق رشته‌ اوکیناوایی کاراته به ویژه سبک شوتوکان، هنرهای رزمی چینی و هنرهای رزمی سنتی کره‌ای همچون تکیون و سوباک پایه‌گذاری شد. استیل خاص این رشته هجومی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت و سرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک‌های رزمی موجود متمایز می‌کند.

نام تکواندو و معنای حروف تکواندو

کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می‌شود:

(Tae)태 «تِ» = ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط پا

(Kwon)권 «کوان» = ضربه زدن دفاع کردن و شکستن توسط دست

도(Do) «دو» = راه و روش

«چاریولت» تکان نخوردن از جای خود

«کینم» احترام کلاس

«تکوان» احترام به استاد

تاریخچه تکواندو:

تکواندو یک هنر رزمی کره ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا ست.

فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است.

اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند.

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به ۲۰ قرن پیش می رسد. دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملاً مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است. همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد.

شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (۳۷ ق.م تا ۶۶۸ م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند.

در دوران پادشاهی سیلا (۵۷ م تا ۹۳۵ م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود.

اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد.

شروع تکواندو در ایران

تکواندو در ایران پس از برگزاری یک مانور نظامی که در مرزهای جنوبی کشور در سال 1347 برگزار شد، توسط کاظم رضایی کادر ارتش ایران که شاهد اجرای فنون تکواندو توسط افسران کره ای بود به مقامات نظامی ایران معرفی گردید. پس از پی گیری های صورت گرفته رضایی با مسئولان تربیت بدنی ارتش، یک گروه نظامی از ارتش کره جنوبی به سرپرستی سرگرد کیم سورین در سال 1349 به منظور آموزش نیروهای ویژه هوابرد ارتش وارد ایران شد و در پادگان نوهد (نیروی ویژه هوابرد) کلاس های آموزشی آن دایر گردید.

با گذشت نزدیک به  دو سال آموزش از اویل دهه 1350-  به همت تعلیم دیدگانی چون مرحوم منصور فکوری، کاظم رضایی، داود ارجمند، اسماعیل آذرپاد، شهید حسن زرشکی، سلیمان علی نسب و همچنین علی مدیری، این ورزش  در سطح پایتخت و دیگر نقاط کشور اشاعه داده شد.

فعالیت سازمانی تکواندو در سال 1354 با عنوان انجمن تکواندو نیروهای مسلح، به سرپرستی سرهنگ بهروز سرشار آغاز گردید. متعاقب آن در همان سال تیم تکواندوایران متشکل از منتخبین نیروی مخصوص ارتش برای نخستین بار در رقابت های جهانی در سئول کره جنوبی حضور پیدا کرد که ماحصل آن یک مدال برنز توسط حسین بدیع زاده بود.

ورزش تکواندو در سال ۱۳۴۷ به ایران وارد شد.

اولین فدراسیون جهانی تکواندو در ایران در سال 1973 میلادی تشکیل شد.

ولین رئیس فدراسیون تکواندو سرهنگ سرشار بود.

اولین حضور بین المللی تکواندو ایران مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۹۷۵ بود که در سئول کره جنوبی برگزار گردید.

درخشان ترین حضور ایران در عرصه بین المللی، جام جهانی لیون در سال ۲۰۰۰ بود که تیم ایران موفق شد برای نخستین بار در تاریخ ورزش تکواندو با پشت سر نهادن کره جنوبی به مقام قهرمانی جهان دست یابد. از سال ۱۹۹۹ تاکنون در مسابقات جهانی و آسیایی همواره ایران پس از کره جنوبی قدرت دوم جهان و آسیا بوده است. افتخارات تکواندو در عرصه جهانی، بازیهای آسیایی و المپیک باعث شده که این ورزش در کنار وزنه برداری و کشتی با اهمیت ترین رشته ورزشی در ایران باشد.

اولین مدال آوران ایران در ورزش تکواندو

در سال 1975 میلادی، حسین بدیع زاده در وزن چهارم موفق به کسب یک مدال برنز شد.

در سال 1999 اولین مدال های طلا در مسابقات قهرمانی جهان توسط مجید افلاکی و هادی ساعی بدست آمد.

در صورتی که تمایل به آموزش فرم های تکواندو و یادگیری تکواندو دارید می توانید با کلیک روی لینک همین خط، دوره جامع آموزش تکواندو را با بهترین کیفیت به صورا آنی دریافت و شروع به آموزش حرکات و فرم های تکواندو کنید.